Omgaan met rouw – jonge nabestaande

In dit boek laat Manu Keirse zien hoe je kinderen en jongeren kunt begeleiden in de confrontatie met verlies, ernstige ziekte in de familie, echtscheiding of zelfdoding. Wat als het diepste verdriet kinderen treft? Dit is een wegwijzer bij het omgaan met rouw en verdriet bij kinderen. Het is een gids voor ouders, leerkrachten en begeleiders van kinderen.

Lannoo, isbn 9020950045

Een onmisbare gids voor wie rouwt of een dierbare wil bijstaan in zijn verdriet. Helpen bij verlies en verdriet is al vele jaren het basisboek over rouw. In deze volledig nieuwe editie toont Manu Keirse aan de hand van vele herkenbare voorbeelden hoe rouwen niet gelijkstaat aan afscheid nemen, maar aan anders leren vasthouden. Het boek gaat niet alleen in op verlies door de dood, maar besteedt ook aandacht aan andere verliessituaties die vaak onterecht onderbelicht blijven, zoals verlies van je gezondheid, je werk of je toekomstperspectieven. Dankzij de talloze concrete tips voor de rouwende én zijn omgeving is het een heel praktisch instrument voor iedereen die met verlies geconfronteerd wordt.

Lannoo, isbn 9789020982701

Een krachtig memoir dat recht uit het hart komt: het verhaal van een jonge vrouw die op het dieptepunt van haar leven een 1700 kilometer lange solo-hike maakt. De tocht is slopend, zowel emotioneel als fysiek, maar maakt haar uiteindelijk sterker dan ooit.

Luitingh-Sijthoff , isbn: 9789021015682

Als iemand sterft, sterft er ook iets in de nabestaanden. Met het verlies wordt een stuk uit hun eigen identiteit weggescheurd. En dan breekt het gevecht los tussen verstand en gevoel. Nabestaanden beseffen wel dat ze verder moeten, maar willen soms eigenlijk niet verder zonder die ander. Sommigen storten zich op het werk en komen niet aan emotie toe. Anderen bijten zich vast in de pijn en slagen er niet in om hun plaats in het alledaagse leven te hervinden. Wenen om het verloren ik beschrijft hoe de rouwverwerking verloopt. Niet alleen aan de hand van uiterlijke gedragingen van rouwenden, zoals in veel andere publicaties. Dit boek geeft inzicht in de innerlijke dynamiek van de rouw, in de beleving van verdriet. Arthur Polspoel pleit voor het doorleven van al die verwarrende emoties. Door de pijn, schuldgevoelens en boosheid heen kan de rouwende, in een soms langdurig proces, zijn ingestorte leven weer opbouwen. De beschrijving van de rouw blijkt zowel voor hulpverleners als voor nabestaanden zeer herkenbaar te zijn.

Ten have;  Isbn 9789080688391

Als een geliefde sterft is de schok meestal zo groot, dat het niet echt tot ons doordringt wat er allemaal gebeurt. We zien het wel, maar beseffen het niet. Pas later, wanneer we ons gaan realiseren dat het echt waar is dat onze geliefde nooit meer terugkomt, komen de gevoelens naar boven die zijn of haar dood in ons hebben opgeroepen. En dan begint de lange weg van het doorleven van het verdriet en de eenzaamheid. Voor velen is deze periode ook de tijd waarin we allerlei vragen gaan stellen zoals: wat is de dood eigenlijk? We willen weten en begrijpen. En daarom is juist deze periode van verdriet dikwijls ook het begin van een nieuwe, spirituele levensweg. Met onze gevoeligheid kunnen we aanvankelijk de weg van onze geliefde aan de overkant van de dood nog heel goed volgen. Maar hoe verder deze reist, hoe ijler de verbinding wordt. En dan voelen we ons pas echt alleen. Sommige mensen hebben het nodig om veel te praten, anderen juist niet. Maar wat onze persoonlijke houding hierin ook is, voor bijna iedereen betekent het verwerken van het verdriet het gaan door een donkere tunnel, waarin je soms geen hand voor ogen kunt zien. Pas voorbij het diepste donker begint er weer wat licht te dagen, kunnen wij ons weer heel voorzichtig, stap voor stap, openen voor het leven. En wanneer het einde van de tunnel in zicht komt, ben jij op die lange tocht door het donker tot een ander mens geworden. Want elk rouwproces is ook een transformatieproces.

VBK media, isbn 9789020282948

De dood. Iedereen heeft ermee te maken. Het verliezen van een dierbare is een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in een mensenleven. Een gebeurtenis die de nabestaanden veel verdriet bezorgt, die machteloos maakt en soms voor jarenlange rouw kan zorgen. Ieder mens gaat weer anders om met het verlies van een partner, kind, ouder of vriend. Sommigen willen er voortdurend over praten, anderen trekken zich het liefst terug in zichzelf. Maar voor veel mensen geldt: de overledene mag niet vergeten worden. De herinnering moet blijven, liefst zo gedetailleerd mogelijk. In dit boek vertellen nabestaanden over de dood van een dierbare. Hoe leef je verder na de dood van je kind? En hoe ga je om met het gemis van je partner? Hoe houd je de herinnering levens? ‘Ik Mis Je’ gaat over tien prachtige mensen die hier nu niet meer zijn, maar die een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten.

Buijten en Schipperheijn, 9789058811738

Op een dinsdag in april zet Lena, de zus van Bas, er een punt achter. Ze vertrekt naar school, maar zal er niet aankomen. Haar dood haalt de wereld van Bas helemaal overhoop. Er is verdriet en woede en pijn. Bovenal mist hij zijn zus vreselijk. Het is voor Bas of hij van nul af aan moet beginnen. Of hij zichzelf stukje bij beetje weer moet opbouwen. Zijn leven gaat verder: zwemmen, gitaar spelen, muziek beluisteren en zijn laatste maanden op de basisschool. Soms worstelt hij het liefst alleen met zijn verdriet en maakt hij lange wandelingen met de hond Mozart. Op andere dagen zoekt hij het gezelschap van zijn onverbeterlijke vriend Tristan of de oude meneer Sim.

Honderd procent Lena is een levendig verhaal over onmogelijk verdriet, maar ook over vriendschap. Vanaf 10 jaar.

Clavis, isbn 9789044806366

Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbekende tijd. Genoeg om een studie op te pakken en vooral niet als zieke behandeld te worden. Augustus, Gus, heeft kanker overleefd – ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aan de zinderende wederzijdse aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niet iemands tijdbom zijn.

Hazel laat Gus kennismaken met haar lievelingsboek: ‘An Imperial Affliction’ van Peter Van Houten, een roman over een ziek meisje, die midden in een zin eindigt. Samen besluiten ze op zoek te gaan naar Peter Van Houten om hem te vragen hoe het de personages vergaat nadat het boek is opgehouden. De tocht leidt hen naar Amsterdam, waar de schrijver als een kluizenaar leeft. Hij is in niets wat ze zich van hem hebben voorgesteld. En hun leven neemt een wending die ze zich niet hadden kunnen indenken.

Geen enkele samenvatting kan recht doen aan de kracht van deze roman. John Green heeft een meesterwerk geschreven dat door merg en been gaat, dat kracht geeft en vernietigt, dat ieder godsblij maakt dat hij lééft.

Lemniscaat, ISBN10 904770661

C’est Quoi la vie is een mooie, sentimentele, menselijke film geworden, ook al is de vraagstelling ’wat is het leven?’ zeer gevaarlijk. De film zoals hij geschreven en geregisseerd is door François Dupevron, laat de kijker op een menselijke manier zien hoe verschillende mensen met deze vraagstelling omgaan en hoe die hun leven beïnvloedt. Het verhaal gaat over een boerenfamilie in de Franse Cevennes. Het hoofdpersonage is Nicolas, een prille twintiger die door het zielige harde leven van zijn ouders geen zin heeft in de boerenstiel. Zijn vader is een gesloten, gefrustreerde en opvliegend man, hij leeft van het principe zelf zaaien en dan oogsten, en kan niet leven met de gedachten dat anderen bepalen wat en hoeveel hij mag doen. De grootvader was vroeger net zoals zijn zoon, maar ziet dat zijn slechte opvoeding het verkeerde resultaat gaf en heeft zijn levensvisie volledig veranderd en probeert die verbetering mee te geven aan zijn kleinzoon. Hij begeleidt Nicolas op een uitmuntende slimme (vergeetachtige) manier naar de volwassenheid. Er worden redelijk wat moeilijke thema’s aangesneden in deze film, zoals liefde, vriendschap, eenzaamheid, oud worden, zelfdoding en armoede, maar die zijn zo goed verwerkt, dat het resultaat een prachtige, trage, poëtische film is geworden.

Een familie leert omgaan met de dood van hun zoon. Het zijn duidelijke vragen: hoe verwerken mensen de dood van een geliefde? Hoe is het om achter te blijven? Putten die achterblijvers troost uit het feit dat ze hun verdriet mogelijk kunnen delen? Het bijzondere van de film is dat kijkers aangeven dat ze in hun hart worden geraakt, maar dat wat ze zien vaak kil is, soms afstandelijk. Zo wordt het harmonische, zelfs saaie gezinsleven plotseling onderbroken door een snelle opeenvolging van bijna-ongelukken van moeder, vader en dochter, terwijl het werkelijke ongeluk van de zoon helemaal niet wordt getoond.

Augustus 1993, Koning Boudewijn is overleden. Het land treurt. Ook Victors vader is onlangs gestorven. De 13-jarige jongen is met vakantie bij zijn tante en oom aan de Belgische kust. Fania is even oud als hij. Ze hebben een boontje voor elkaar, maar zijn te bedeesd om elkaar een eerste kus te geven. Bang om verliefd te worden, vlucht Victor weg in zijn fantasie en wordt de ‘Man van staal’, een onverschrokken ruimteheld die geen emoties kent.

Een film over een jongen die zijn ouders verloor. In 1935 wordt de achtjarige Little Tree, die zowel zijn vader als zijn moeder is kwijtgeraakt, ondergebracht bij zijn grootouders in Smokey Mountains. Zijn grootmoeder is een Cherokee indiaan. Zijn grootvader is weliswaar blank qua uiterlijk, maar heeft de Cherokee leefwijze volledig omarmd. Zijn grootouders leven erg op zichzelf. Het enige bezoek aan het dorp is om de zelfgestookte whiskey te slijten en het verplichte bezoek aan de kerk. Little Tree ontmoet de indiaan Willow John, die hem alles over de Cherokee’s en hun verbondenheid met de natuur leert. Als opa betrapt wordt op het stoken van illegale whiskey, wordt Little Tree naar de Notched Gap Indian School gestuurd. Voor Little Tree is het leven op school hard, als hij daar zijn Indiaanse naam niet mag gebruiken en hem de Indiaanse leefwijze juist wordt afgeleerd. Little Tree leert gaandeweg de moeilijke lessen van het leven en opgroeien.

Dit speelfilmdebuut volgt drie vrienden op verschillende momenten in het jaar tijdens hun zwerftochten door Amsterdam. Ieder worstelt, onnadrukkelijk, indirect en fragmentarisch geschetst, met de vragen rond de dood van en rouw over degene die uit hun midden is weggevallen: respectievelijk jeugdvriend, eerste liefde, broer. Een verhaallijn is nagenoeg afwezig; de film biedt niets anders dan een sfeertekening. Verklaringen en toelichting komen via een voice-over tot de kijker.